Interview met vrijwilliger Ina Blom

Marijke mocht een heel bijzondere en gastvrije vrijwilligster interviewen: Ina Blom.
Hoe bijzonder is het dat zij op 85 jarige leeftijd zich wekelijks op de woensdag inzet voor onze stichting!

Ina, je bent bijna alweer drie jaar lang vrijwilliger bij ons, hoe ben je destijds bij de Manege gekomen?

Hiervoor woonde ik met mijn man Joop in Maurik, wel 47 jaar. In 2022 zijn we naar het mooie Bennekom verhuisd. Ik werd gelijk lid van Vrouwen van Nu, dat was ik in mijn vorige woonplaats ook. Daar hebben we destijds gecollecteerd voor de Manege zonder Drempels. Toen ik in Bennekom het dorp wilde verkennen met allerlei fietsroutes, kwam ik bij toeval langs de Manege. Het was een zaterdagmiddag. Ik stapte af en heb binnen een kijkje genomen. Bart was er die middag.

Ik was gelijk enthousiast. Later heb ik met de toenmalige bedrijfsleider Esther gebeld en zo hoorde ik dat er dringend behoefte was aan een gastvrouw die tevens de nodige huishoudelijke taken kon doen. Nou dat leek me wel wat. Ik ben gelijk begonnen en ik vind het ontzettend leuk werk.

Wat maakt de Manege tot zo’n fijne plek voor vrijwilligerswerk?

De mensen! Zowel alle huifbedrijders met familie en begeleiders voor wie je verschil kan maken en een prettige plek wilt zijn. Ook de andere vrijwilligers en medewerkers om je heen. Iedereen is vriendelijk en belangstellend. Om 10.00 drinken we koffie met elkaar en praten we over van alles. Een tijdje terug maakte ik een lastige periode door, dat maakte dat ik niet kon komen. Iedereen leefde met me mee, per telefoon of kaart. Dat waardeer ik enorm.

Op woensdagsochtend komt Jan ook altijd huifbedrijden. Hij is Vitesse fan en dan maak ik gezellig met hem een praatje, dan zie je in de mimiek dat iemand dat op prijs stelt.

Als ik met Ina praat over vroeger en allerlei fases in het leven, valt me op dat “de zorg” als een rode draad overal doorheen loopt. Ik check bij haar of ik dat goed heb!?

Jazeker, ik heb dat in verschillende rollen steeds kunnen doen. Als gezinsverzorgster in heel vroeger tijden toen ik nog in het Westland woonde, Later als bejaardenhulp in Maurik, maar ook als vrijwilliger bij het Rode Kruis. Dan ging ik met de Henry Dunant (een vakantieschip) mee, als verzorgende. Ik voel me er goed bij als ik andere mensen kan helpen.

Mijn man Joop is vrijwilliger als boekhouder bij Buurthuis Broek- Akker.  Ik vind het leuk dat ook hij in Bennekom vrijwilligerswerk is gaan doen.

Heb je daarnaast nog hobby’s?

Ik fiets graag. En ik houd van lezen en puzzelen. Daarnaast onderneem ik graag met mijn man allerlei uitstapjes. Dat plannen we niet te ver voorruit, maar leven in het moment en bedenken dan waar we naartoe zullen gaan.